Recensie over de bundel
Laaglandse remedies
Gedichten
Peter van Lier
geschreven door Karel Wasch
In de bundel van Peter van Lier staan maar liefst 58 gedichten. De verzen zijn verdeeld in 3 hoofdstukken, elk weer in twee partjes opgedeeld. Het eerste hoofdstuk is verdeeld in Allemaal aanbiedingen en Goed Nieuws, het tweede stuk in Laaglandse remedies en Komen aanwaaien en het laatste gedeelte in Kwesties van kleur en toon en Waarnemingsproject Huismus.
Een waarschuwing is echter op zin plaats voordat de argeloze lezer zich op deze wonderschone verzen stort: Ze zijn behoorlijk ingewikkeld! In de verte doen ze denken aan het werk van Astrid Lampe. Ook een dichter met een eigen stijl, eigenwijze typografie en aparte woordkeus. Van Lier doet daar niet voor onder. Laten we eens kijken naar het volgende vers:
'Juist dat enorme natte hart'
van Nederland is voor een conceptdenker zo
boeiend,
maar niet wat je denkt: zuiver
commercieel. 'Ik houd niet van verkopen,'wel
van
natuur, waarvan
dit beheergebied best wat meer zou kunnen gebruiken:
een
eerste broedpaar is gelukkig al gesignaleerd
op de achtste verdieping
Beheerplan Nat was klaar, Beheerplan Droog
nog in de maak, toen achter een bureau
oplossingen
zich prachtig verenigden met de vraag die
als geeuw aan het einde van een
lange dag opkwam:
'Heeft de zon geschenen vandaag?'
Het aloude probleem: 'God is goed maar de handel is beter!' op een uiterst geraffineerde manier aan de kaak gesteld. Het enorme natte hart van Nederland is ambigu, Nederland ligt beneden de zeespiegel maar heeft ook zwakke knieën als het om morele zaken gaat. Gaat nat, zoals in gokspelletjes wanneer je door onhandig manoeuvreren verliest. Een prachtig woord verder op is beheergebied. Echt zo'n zin uit een ambtelijk rapport. Zijn we wel beheerders van onze natuur? Of interesseert het ons geen zier? Een broedpaar is gesignaleerd . Natuur waar in Nederland nog weinig van is, maar waar erg sentimenteel over wordt gedaan. En achter een bureau worden plannen uitgebroed die echter meestal in een la belanden. Door deze vervreemding kan de gemiddelde burger een geeuw niet onderdrukken. Het zal allemaal wel. En het gedicht eindigt met: 'Heeft de zon al geschenen vandaag?' We zijn alleen nog geïnteresseerd in dit soort trivia en missen zelfs het moment dat de zon geschenen zou hebben. Het toppunt van desinteresse.Een huiveringwekkend gedicht.
Let op de typografie, o zo adequaat. Knap!
NAAST ONKRUID
en afval in ontbinding lichten ze op:
de plekken van niets waarop mussen
trippelend en
trappelend
hun leven inhoud geven- in het blikveld, hier,
van een hond die, achter een autoruit, de lucht
steeds meer ziet
dichtmisten
en, eenmaal op de grond, zich zo verliest in geuren van het
gereinigd mussenleven,
dat hij radeloos wegniest
elke herinnering eraan.
Twee dieren, een mus en een hond. De mus beweeglijk de hond in een auto, bijna stram. De mus trekt zich niets aan van afval in ontbinding. Het beeld van de roos, die tussen het drek plotseling opbloeit, de hoop dus. De hond die ziet dat de mus er is, maar meer nog opsnuift en wegniest. Een autonoom onafhankelijke gedraging. Hebben we beide kwaliteiten in dit leven niet nodig? De beweeglijkheid en de hoop, en de mogelijkheid om alles 'bij jezelf te houden?'
Er is in deze bundel geen enkel zwak gedicht te vinden en dat komt omdat Van Lier zijn eigen weg heeft gevonden. Dat is tegelijkertijd de verdienste van deze begenadigde poëet. Ieder gedicht is een mysterie, dat de lezer met enige inspanning het zijne mag maken. Maar het zijn beslist geen hermetische verzen. Razend knap!
Peter van Lier (1960) kreeg voor Miniem gebaar(1995) de Prijs van de Vlaamse Gids en in 1996 ontving hij ook nog eens de Jan Campertprijs. Laaglandse remedies is zijn zesde bundel gedichten.
ISBN 9789028426658 | Paperback | 60 pagina's | Uitgeverij Wereldbibliotheek | maart 2016
© Karel Wasch, 18 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
