Cilja Zuyderwyk
Leestafel heeft toestemming van Cilja Zuyderwyk om
haar gedichten op de Leestafelsite te plaatsen.
(Maar geen complete bundels)
Zie ook: http://ciljazuyderwyk.blogspot.nl
Sloddervos
Ik zet puntjes op de i vandaag
niet dat ik het gewoon ben
ik hou van losse veters en spelden in mijn mouw.
Vandaag leg ik mijn sleutels op de plaats
delict, zet koffie zonder morsen, dek onze
tafel met de messen aan de goede kant
omdat ik graag op jou wil lijken.
Nooit meer die blik van hoe en
waar zijn haar gedachten.
Ik ben een sloddervos, deed deze dag mijn best
mijn handtas ben ik bij de supermarkt vergeten
mijn ring bij afwassen nog om, verdween
ligt glimmend in het vergiet.
Ik kan het niet.
© Cilja Zuyderwyk
Ongepubliceerd
Ik heb een kamertje voor jou gebouwd
de muren wit gesausd de ramen geblindeerd
de deur blijft altijd van het slot en als het giet
hangt er een zeil om het water op te vangen
er is geen dak mijn lief
en ook geen bed want slapen mag je niet
ik wil je stem steeds horen die mij vertelt
dat gisteren je hart gesmolten is.
© Cilja Zuyderwyk
Uit: Smeltwater
Uitgeverij De Smederij, Leerdam 2004
Rode oortjes
Verduveld zacht leg ik zijn oren naast me neer
bekijk de stijgbeugels die ik gevonden heb
hij wil stiekem luisteren naar zacht gemin
dwars door bloemetjesbehang en wiegt zijn hoofd
van links naar rechts de kin omhoog
maar daar komen zij al aangefluisterd
oren op steeltjes smeertjes in het groen
ze dansen twee aan twee het Zwanenmeer
lellen op spitzen pas de deuxjes
ik stop ze in mijn tas jouw zachte rode schelpen
pak ze uit als ik verleiden ga.
© Cilja Zuyderwyk
Uit: Smeltwater
Uitgeverij De Smederij, Leerdam 2004
Vertrouwde tuin
De tuin heeft jarenlang dezelfde tred gekend
de voetstappen geteld die kuiltjes
vormden in het gras
De slanke enkel met de kleine tatoeage
weerspiegeld in de vijver bij de kas
de stukjes rode nagellak
verloren bij het stoeien
aswitte doeken in de wind
want zij mocht witte doeken dragen
ze had haar kind gered
Maar nu is weer de klok verzet
hij zet de stoelen buiten
streelt ongevraagd haar krullen
Hij plant violen in de bak ververst de oude aarde
poetst haar zwarte laarzen met verlopen ledervet
bidt dat hij blijven mag
verplaatst de foto van haar zoon
met het gezicht naar zee
© Cilja Zuyderwyk
Uit: Smeltwater
Uitgeverij De Smederij, Leerdam 2004
Meanders Gedicht van de Maand van september 2003
De uitleg van dit gedicht is te vinden bij Meander