Recensie over de bundel
Een roos in december
gedichten
Paul Roelofsen
geschreven door Karel Wasch
Correspondentie
Ik schreef een gedicht
het gedicht schreef niet terug
ik schreef mijn schoonmoeder niet
zij schreef terug
om mij daarvoor te bedanken
De toon van de gedichten van Paul Roelofsen is op het eerste gezicht simpel, eenduidig, maar achter deze façade gaat (gelukkig) veel schuil. De schoonmoeder bedankt voor iets, dat niet gebeurd is. Een onding als gebeurtenis. Tragisch ook. Het contact dat er niet is, aangegeven door iets, dat wel plaats vindt. Waarvoor bedankt ze eigenlijk, die schoonmoeder?
Natuur
Niet dat ik de natuur begrijp
maar andersom evenmin
wat zou het
het is geenszins mijn bedoeling
haar te begrijpen
(eerder haar te behoren)
in de bergen huilen de wolven
als hun maag rammelt
nodigen zij een lam aan tafel
voldaan geven zij snuffelkusjes
aan lelietjes van dalen
vreten die dan ook op
Weer die mooie tegenstelling. Het lijkt of het de hoofdpersoon- verteller, dichter- niet interesseert hoe de natuur in elkaar zit. Wat zou het wijst in die richting. En zelfs: Het is geenszins mijn bedoeling haar te begrijpen. Maar wat hij zich voorstelt van de natuur, dus niet waarneemt, is dreigend. Het zijn wolven, huilend van honger, die de arme lammetjes lokken en opeten. Zelfs de lelietjes van dalen eten ze uiteindelijk. Maar valt het u ook op dat die wolven erg op mensen lijken? Ze eten aan tafel! De mens is dus weer eens de ergste vijand. Het dier, dat lokt, verleidt en verslindt.
Stilleven
De pen waarvan ik hou
naast de hand waar ik van hou
aan de arm waarvan ik hou
in de stoel waar ik van hou
de geliefde
een lege pen, een lege hand
het lijf verstijfd en stil
Het stilleven van het leven met in het middelpunt een geliefde. Een romantisch gedicht? Het venijn zit weer in het staartje waarin het woord verstijfd aangeeft dat er nog wel wat problemen te overwinnen zijn. En met dat soort staaltjes vakmanschap weet Roelofsen in alle verzen een eigen geluid te laten horen. De bundel - mooi uitgegeven - is verdeeld in 4 parten: Om te geraken bij wie er altijd naast me ligt, Dat het mooiste nog moet komen, Voerden mij terug naar mijn oorsprong en Adem door de stenen heen.
Het zijn vier delen met eigen karakter van meer extravert naar intiemer en terug. Roelofsen heeft ze in zijn rijkgeschakeerde palet.
Een fraaie bundel!
Paul Roelofsen publiceerde onder meer in Meander en Nynade en droeg voor op vele podia in Nederland. In Frankrijk was hij te horen op de Volksuniversiteit te Parijs en in Carcassonne. In 2010 verscheen zijn debuutbundel De dame en de vrouw. Zijn gedichten werden vertaald in het Frans, Engels, Duits en Fries.
ISBN 9789490834913 | Paperback | 66 pagina's | Uitgeverij Kontrast (Open reeks) | 12 december 2015
© Karel Wasch 17 februari 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
