In de vervaagde, municipale binnentuinen
ontwaken 's nachts de kersenbomen.
Een roezende congiërge beent rond.
Nachtvlinders pruttelen er zacht
tegen een peertje, balkon driehoog.
Geluid, hij kijkt op. Naakt als een asperge
puilt ze uit het groen velours. Ze lacht.
Even licht zijn waakvlam en de klimop
van zinloze brieven die de wind
vroeger zichzelf schreef.
Een sleutelbos rammelt.
Zijn hand trekt het schuifslot los.
Bomen moffelen met hun wortels.
De geur van vers brood waait
ongewenst aan van straat.
Hij gaat zitten in het schamel kot
en zodra het eerste licht
het beslagen raam in veegt
beginnen zijn ogen te bewegen
als gordijnen soms doen
in spionagefilms.
© Martijn Benders
Uit: Karavanserai
Uitgeverij Nieuw Amsterdam 2008
