Poëzie-Leestafel

...

  • Vergroot lettergrootte
  • Standaard lettergrootte
  • Verklein lettergrootte
Germain Droogenbroodt

Achtergelaten
als onvervulde wensen
keien in de stroom


Germain Droogenbroodt
uit: In de stroom van de tijd
Point 2008



Wat anders is de sneeuw

dan het verlangen van de wolk
naar een tastbare droom...

Germain Droogenbroodt
Ongepubliceerd

 
VERGANKELIJK is alles wat leeft
wat blijven zal
zijn de keien in de rivier

- steenschrift

in de stroom van de tijd.


Germain Droogenbroodt
uit: In de stroom van de tijd
Point 2008

 
WERP IN DE AFGROND van de wanhoop
het leefnet uit
sprokkel bij laagtij het wrakhout
de woorden van weleer
breek van de stilte het brood
bewaar de kruimels
de aanmaaktwijgen
van de dageraad.


Germain Droogenbroodt
uit "In de stroom van de tijd"
Point, 2008

 
Wat anders zoekt het woord...


Wat anders zoekt het woord
in de droesem van het zijn
dan wat onvatbaar is
en toch bestaat

zoals het water van de stroom
aan de hand ontglipt
maar in de kruik
zijn begrenzing kent
zijn vorm bewaart
en laaft

zoals soms
het gedicht


Germain Droogenbroodt
Uit: “In de stroom van de tijd
– En la corriente del tiempo”,
POINT Editions, 2008

 
Ochtend


Een speerworp van licht
scheurt van de nacht
de buikwand open

kleurt met het blauwe bloed
het hemelsbreed gewelf.

Een huivering trekt
door het groen der heuvels
dat met duizend armen tegelijk
de nieuwe dag omhelst

terwijl ik in de hemeldauw
de glinsters van je ogen sprokkel.


Germain Droogenbroodt
Uit:Tussen de stilte van je lippen
Point 47, 1989

 

Als die Nacht ihre Wälder verheerte...
Paul Celan

ZOALS MEN WEET
dat een onderaardse rivier
niet zichtbaar is en niettemin bestaat

weet hij
hoe weerloos het lichaam
zijn leven uitstort en vernielt

precies op dit moment
nu leven zo eenvoudig lijkt
als nooit voorheen.


Germain Droogenbroodt
uit: Tegenlicht. Gedichten - Poesía
Point nr.66


 
     Woord
   dauwdruppel
op verkorste grond

     weerhaak
  tussen de lippen
    van de tijd

  ademtocht nog
na de laatste kus.


Germain Droogenbroodt
uit: Tegenlicht
Point nr. 66

 
Rood en blauw


Hoe groot kan een verlangen groeien
opdat het niet sterft
van honger of van dorst
onder een onverschillige hemel?

Nog hangen er flarden licht in de lucht
vreemde vormen, transfiguraties
en een duizeling van blauw
overrompeld door het rood

- onaangetast nog?


Germain Droogenbroodt
uit: Tegenlicht
Point nr. 66

 
Van alle verzen ooit geschreven...


Van alle verzen ooit geschreven
wil ik voor jou het laatste vers
de laatste regel zijn, mijn licht
mijn lente, mijn tastbaar leven

mijn vingers van satijn
zullen het ivoor van je lichaam bespelen
en met je streelvingers erotische tango's
en hartstochtelijke sevilllanas dansen

als zoete najaarsdruiven zal ik
je haren lezen één voor één
de diepe meren van je ogen bevaren

ik zal mij aan hun glinsters bedrinken
en aan de nectar van je mond
en in je eigenste leven binnentreden

Germain Droogenbroodt
Uit: Tussen de stilte van je lippen
verzamelde liefdesgedichten
uitgeverij POINT nr 47
 
Hommage

                         voor en op de wijze van Hans Faverey

Zelden heeft de weerloze zwaan
ook maar iets gemeen
met de weerloze zwaan die verder
dan de herkenning, de horizon schuift.

Niet het schip, maar de dolfijn
zwemt uit, zwemt uit voor
het schip, tot hij, moe gezwommen
vóór het schip, in de golven verdwijnt.

En aldus zal geschieden

dat hij de riemen-
en uit het witte zeil de winden strijkt
zich met water vermengt
en zachte deining wordt
aldus heropstaat, in het gedicht.


Germain Droogenbroodt
uit: Tegenlicht
Gedichten - Poesia
Point nr. 66

 
Het leven

Zoals een eendagsbloem

zoals een handvol sneeuw
dat even glinstert in de zon
en smelt

langzaam wegsijpelt

zich vermengt en wordt
-aarde.

Germain Droogenbroodt (België)
Geselecteerd uit: “de Weg – el Camino”,
verzamelde liefdesgedichten met CD
POINT Editions, Lennik, België – Altea, Spanje

 
Liefdesgedicht

voor haar

De roos is gesnoeid
het najaarsfruit geborgen
de drift werd onderploegd
het talhout saamgebonden
de winters werden koud
en zonder ongestuim
de weemoed
feller dan het bloed

maar soms
beneveld door de lesdrank
der herinnering
drijft de hartstocht
haar naar me toe
kleedt ze haar opgespaarde dromen uit
kamt ze met vleivingers
door mijn dun geworden haar
tot ik met de inkt van weleer
weer liefdesverzen schrijf.

Germain Droogenbroodt (België)
Geselecteerd uit: “Tussen de stilte van je lippen I”,
verzamelde liefdesgedichten met CD
POINT Editions, Lennik, België – Altea, Spanje

 
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER