Poëzie-Leestafel

Stofwolken

 
Zakken zwart vuil tussen
beduimelde achtenzestigjaren wijn
mijten wroeten herinneringen wakker
in bedrogen loopgrachten
krijst de huichelaar
krassen in uitgedroogde leemstenen

 
leven hinkt en tussen kronkels nevel
slibben ogen dicht
de kluizenaar, een laffe hond prevelt
op wankele trappen weemoed
eigenwijze baardstoppels en grijzig stof rond
een uitgezet hart
kraken in opgespaarde tranen

© Erika De Stercke

Muizen

 
In het maisveld huist een resem muizen
drachtige wolken werpen hun gifvruchten af
de kracht van de bomen wordt benepen
 
onder mijn schedel lichten witte vlekken op
grijs verzwakt de waarden en chemische regen 
verwelkt het korenveld
muizen bezwijken onder de kolven
 
vlezige vlekken vernauwen het zicht
het licht in vale ogen laat sporen na
een modderlaag verduistert de tunnel
 
een geopende schedelpan en ontcijferde cellen
de cirkel vroegtijdig onderbroken
in het ijle staren muizen

© Erika De Stercke

Een wind van rozen

Een angel tast toe
druiven op een vleugelpiano
gras groener
de kelk bleker
 
mollen duiken onder
een gehavende gaffel in lakens van
gestroopt hooi
op het voorhoofd een in de kiem
gesmoord nieuw hoofdstuk
 
rozen sluiten de ogen
blaadjes tegen gestilde luiken

© Erika De Stercke

Neuzen glanzen glazig in de wind
doorspekte lucht op poedersuiker
geen kraaiende hanen
hopschuim duikt in tintelend licht
feesten juist tot aan het lint

© Erika De Stercke

Vibraties

In bedwelmende grond
ontbloemde geheimen
pijnscheuten
mist zuigt bodem leeg
weerstand ontbloot de schoot

in een bad van licht
amandelogen
tweede huis vlezig rood
waaier van gratie

en een bed van gastvijheid
met guitige scheuten
wentel de stad zicht
een bed van sierlijkheid

© Erika De Stercke

Regenfanfare

Rond de kerktoren zwierende rokjes
noten fluiten in de vrolijke oren
in de lucht knallen
honden huilen uit de maat

onweer pakt in zaken samen
met opgeheven staart
in de naburige weide
onrustige koeien

trompetten vullen zicht met schuimend vocht
vuurpijlen zwijmelen door de nacht
in het wit van toog ogen
ontspint een rood web aan verlangen

op de koperen plaat
pletsen rijpe regensruppels

© Erika De Stercke

 In de kruin van eden...

In de kruin van eden
tussen neus en lippen
rokende druppels
rond een zwart pak

Onder de vlezige boomvruchten
schuifelen met een blos
uitgesleten rimpelschoenen
over de gestampte boerenaarde

De schaduw verliest haar evenwicht
schimmenduel
een gele tand spuwt zich
naar een ruiker zwaar bewapende netels

Tussen fijn behaarde distels
in deze wolfsnacht
kwijlende ogen
op dit sappenuur

© Erika De Stercke

Aardelied

zaad waait in het niets
leven in riet verpakt
zacht in de hand

speels in de lucht
zacht het aardezicht

zaad verdwijnt met adem
korenbliemen groeien schuin
in greppels gloeiend verdriet

zwaar de lucht
donker het aardelicht

© Erika de Stercke

Nachtelijk uur

Venijn kruipt weg onder mosstenen
klinknagels pletsen ongeschoren neer
doordrenkte gewaden
een afgedrukte knoop
in vosseklem een wijnfles

rond een schaduwlichaam
krassende spieren
op dit uur krakende takken
een misneugde mier zeult
met een sigarettenpeuk

een ravenzarte haardos
zweterig
een bleke hand keurt
langzaam en teder

© Erika De Stercke