in de kleuren op 't behang,
het decor van al je dromen.
Maar vanavond ben je bang.
Want je luistert ondertussen
naar de stemmen in het huis.
Eerst heel zacht en dan weer luider,
papa is dus eind'lijk thuis.
Even denk je: Hoor ze lachen,
maar dan lijkt het huilen weer.
Is dat mams? Waar gaat het over?
Ruzie! Slapen lukt niet meer.
© André Sollie
uit: Soms, dan heb ik er flink de pest in,
Houtekiet, 1993(3)
