Het andere bed
ik denk nog wel eens terug
aan een avond bij mijn grootouders
waarop ik vroeg naar bed werd gebracht
en zoet moest gaan slapen
ze waren boven nog naar me komen kijken
toch wel bezorgd over mijn eerste logies
en gingen daarop gerust terug naar beneden
de gloeilamp op de overloop doofde zacht
ik denk dat ik het er moeilijk had
die avond gelegen in het grote lits-jumeaux
bij iedere beweging gewiegd door stalen veren
slap geworden rondom een kuil in het matras
een gewatteerde deken en een warme kruik
ik was er in dit bed bijzonder mee verwend
toch drukte de deken en de kruik bleek te heet
het hield me gespannen het ontbrak aan een keus
gesloten gordijnen maakten het donker zo duister
het bed een wrak schip gedoemd verloren te gaan
mijn handen zochten een houvast aan het kussen
hoewel dat ook mee naar de diepte zou gaan
ik werd langzaam wakker door een schijnsel
het zwakke licht dat kwam vanaf de overloop
mijn grootouders wilden nu gaan slapen
ze spraken er staande nog even wat na
ik hoorde het timbre van vertrouwde stemmen
inhoudelijk bleven hun zinnen achter de deur
beiden zouden niet dichter tot me kunnen komen
na wat die avond werd geëtst in mijn herinnering
ik denk nog wel eens terug
aan een avond bij mijn grootouders
waarop ik vroeg naar bed werd gebracht
en zoet moest gaan slapen
ze waren boven nog naar me komen kijken
toch wel bezorgd over mijn eerste logies
en gingen daarop gerust terug naar beneden
de gloeilamp op de overloop doofde zacht
ik denk dat ik het er moeilijk had
die avond gelegen in het grote lits-jumeaux
bij iedere beweging gewiegd door stalen veren
slap geworden rondom een kuil in het matras
een gewatteerde deken en een warme kruik
ik was er in dit bed bijzonder mee verwend
toch drukte de deken en de kruik bleek te heet
het hield me gespannen het ontbrak aan een keus
gesloten gordijnen maakten het donker zo duister
het bed een wrak schip gedoemd verloren te gaan
mijn handen zochten een houvast aan het kussen
hoewel dat ook mee naar de diepte zou gaan
ik werd langzaam wakker door een schijnsel
het zwakke licht dat kwam vanaf de overloop
mijn grootouders wilden nu gaan slapen
ze spraken er staande nog even wat na
ik hoorde het timbre van vertrouwde stemmen
inhoudelijk bleven hun zinnen achter de deur
beiden zouden niet dichter tot me kunnen komen
na wat die avond werd geëtst in mijn herinnering
Alfred van Haskerland
april 2006