Poëzie-Leestafel

...

  • Vergroot lettergrootte
  • Standaard lettergrootte
  • Verklein lettergrootte
Roberto Juarroz
Leestafel heeft toestemming van
Mariolein Sabarte Belacortu
om haar vertalingen op de Leestafelsite
te plaatsen.
 

Woorden zijn kleine hefbomen...

 

Woorden zijn kleine hefbomen,
maar wij hebben hun steunpunt nog niet gevonden.

Wij laten ze op elkaar steunen
en het bouwwerk geeft mee.
Wij laten ze steunen op het gezicht van de gedachte
en zijn masker slokt ze op.
Wij laten ze steunen op de rivier van de liefde
en ze gaan ervandoor met de rivier.

En wij blijven hun som zoeken
op één enkele hefboom,
maar we weten niet wat we willen optillen,
het leven of de dood,
de handeling van het spreken
of de gesloten cirkel van het mens-zijn.

Roberto Juarroz
(Verticale poëzie IV, 1969)
uit: Verticale poëzie,
vert. Mariolein Sabarte Belacortu,
Wagner & Van Santen, 2003

 
8

 

Hij tekende overal ramen.
Op te hoge muren,
op te lage muren,
op wanden die stompe hoeken maken,
in de lucht en zelfs op de daken.

Hij tekende ramen alsof het vogels waren.
Op de grond, in de nachten,
in de voelbaar dove blikken,
in de omgeving van de dood,
op de graven, in de bomen.

Hij tekende zelfs ramen op de deuren.
Maar nooit tekende hij een deur.
Hij wilde niet naar binnen en niet naar buiten.
Hij wist dat het onmogelijk is.
Hij wilde alleen zien: zien.

Hij tekende ramen.
Overal.

Roberto Juarroz
vert. Mariolein Sabarte Belacortu
(uit het tekstboekje van
Poetry International 1990)

 

 

 

 

Hoe het zwart afschrapen...


Hoe het zwart afschrapen,
de smaak van het zwart,
de klank van het zwart,
de zwartheid van zwart?

Hoe het zwart raspen,
zijn voedsel, zijn deeg,
totdat de specerij van het wit
in zijn kieren is doorgedrongen?

Hoe het zwart overstromen
met een visie in staat het te belopen
en op zijn bodem iets anders te vinden
dan het spoor van de dood?

Hoe in het zwart andere kleuren vinden,
blauwzwart, roodzwart, liefdezwart, zelfmoordzwart,
of in zijn ingewand eenvoudig verkruimelen
de kleur van het leven van de mens?

Roberto Juarroz
uit: Verticale poëzie,
Wagner & Van Santen 2003
Vert.: Mariolein Sabarte Belacortu

 

Slapen is een andere vorm van denken...

Slapen is een andere vorm van denken.
Denken is een andere vorm van dromen.
Dromen is een andere vorm van niet zijn.
Niet zijn is een andere vorm van bestaan.

Het wiel draait en draait.
De wegen rollen zich op
rond het wiel
en het wiel neemt ze mee
als stoffige linten.

Het wiel draait en draait,
maar er is geen weg meer.

(voor Roger Meunier)

Roberto Juarroz
Verticale poëzie IX
uit: Verticale poëzie,
Wagner & Van Santen, 2003
Verrt. Mariolein Sabarte Belacortu

 

De taalobsessies...

De taalobsessies,
zoals alle obsessies,
bezoeken ons 's nachts.
Soms als wij wakker zijn,
maar bijna altijd als wij slapen.

Dan leren wij af
wat wij schijnbaar weten
en inaugureren wij
wat wij schijnbaar niet weten.

Daarom
worden gedichten 's nachts geschreven,
hoewel zij zich soms als licht vermommen.
Of als ze overdag worden geschreven,
veranderen ze de dag in nacht.

Roberto Juarroz
uit: Verticale poëzie
Wagner & Van Santen, 2003
Vert. Mariolein Sabarte Belacortu