Poëzie-Leestafel

Amandelboom

er hangt een leugen in de boom
takken kijken bedrieglijk
over het pad
onder elke steen
schuilt een mening

een oorworm verliest zijn oor
kruipt de grond in
kraaien vliegen uit als strop
en pikken zijn schelp geluidleeg

achter bladeren
zitten beschuldigingen verstopt
de wind blaast ze alle kanten uit
maar ze houden hun nerven stijf

Joris Miedema

We serveren de postbode

nadat hij een telefoonboek
bewust op hun chiwawa
had gemikt

serveerde ze de postbode
als Tompoes
op haar high society party

een vrouw had een stukje
belastingaanslag
tussen haar tanden

haar man hield een chirurgenhandschoen
voor haar mond
waarin ze het uit kon spugen

Joris Miedema

Het jongetje uit de schoolmelk

het jongetje naast me in de klas
komt uit de schoolmelk
zijn gezicht en handen blijven nat

ik probeer me altijd
op de droge hoekjes
rond zijn mond te richten

hij tekent een balk
op een leeg vel papier
en zegt

dit is papa in ons oude huis
hij hout van mij
van mama mag ik een keer per maand
het nummer op zijn steen bellen

Joris Miedema

Verrader in het medicijnkastje

telkens als ik wakker word
zit er een roodborstje op
mijn pupil

ik jaag hem weg
en zoek deze ochtend
naar de teek die het bloed
uit mijn fotoboeken zuigt

in het medicijnkastje
zit een verrader
als ik in de spiegel kijk
hoor ik zijn omgekeerde stem


Joris Miedema

Zakenman

hij was zijn stem kwijt

zocht in bed aan de kant van zijn vrouw

tot ver onder het ijs tussen de lakens

waar hij een echo had gehoord

in het midden stond een sculptuur

van zijn laatste schreeuw

robuust en onbewogen

hij trok een andere man aan als pak

leerde een flesje bier voor hem praten

en hoe hijzelf het hardste zwijgen kon

©Joris Miedema