Poëzie-Leestafel

...

  • Vergroot lettergrootte
  • Standaard lettergrootte
  • Verklein lettergrootte

 

 

 

Nog eenmaal Tarzan

Hij moest nog bruin en bronstig zijn, hij werd
gedroomd door zachte mannen, hun door de apen
met bananen groot gebrachte fantasie, ja hij

herinnert zich het draaiboek nog, help mij
zei ze dan, de jonge vochtige vrouw, terwijl
hij keek over haar schouder, ver en beschermend

en weer de Grote Opdracht liggen zag, de zin
van dit bestaan, het Offer. En iedere nacht
werd hij zo door de vrouwen verkracht.

Eenzaam en met hem, alleen met hem gelukkig,
allemaal; echte mannen waren zeldzaam toen,
het leven was nog hard en zonder poëzie.

O, kon hij nog eenmaal afscheid van haar nemen,
dat zij dan zei: blijf blijf! en hij kon spelen
met zijn mes, en weggaan, de jungle in.

Rutger Kopland
uit: Geluk is gevaarlijk,
Rainbow Pocketboeken 1999