Recensie, geschreven door Karel Wasch, over de bundel
In de kring van menselijke warmte
Hommage aan Rogi Wieg
Samengesteld door Peter de Rijk
Het is niet verwonderlijk dat er nu een hommage is verschenen aan Robert Gabor Charles Wieg (1962-2015) die bekend werd als Rogi Wieg. Hij was een uitzonderlijk talent, schilderde, had een korte opleiding als musicus gevolgd, was uiterst begaafd op het gebied van mathematica en fysica en wierp zich later op het schrijven, hoewel hij ook bleef schilderen. Dat leverde veel moois op o.a. Kameraad Scheermes, Dagen in Budapest, Waar hij zijn jas hangt en Roze brieven.
Zowel korte verhalen als biografische schetsen maar ook gedichten schreef Wieg. Na allerlei rellen over de toewijzing van zijn kind raakte Wieg in depressies gedompeld. Daar zou hij nooit helemaal uitkomen ondanks medicijnen, shocktherapieën en de hulp van diverse psychiaters, therapeuten en goedwillende vrienden en vriendinnen. Hij leefde al een tijd samen met de Hongaarse schilderes Abys Kovacs toen hij besloot tot euthanasie. Dit voltrok zich in 2015.
Na het goede werk van redacteur, dichter en schrijver Peter de Rijk werden een aantal dichters bereid gevonden om een gedicht in te leveren ter nagedachtenis aan Wieg. Op Poetry werden laatst de gedichten gepresenteerd. 'We hebben in hem een van de meest integere dichters verloren.' zei Menno Wigman. Het moge waar zijn, wat mij vooral is bijgebleven van Rogi Wieg is zijn val, steeds dieper en onvermijdelijk, leidend tot zijn dood.
Bekende dichters, die meewerkten zijn o.a. Barney Agerbeek, Hans Plomp, Maria Barnas, Ingmar Heytze, Inge Boulonois, Alja Spaan, Tsead Bruinja, Ellen Deckwitz (vier maal), Remco Ekkers, Thomas Möhlmann, F.Starik, Karel Wasch, Menno Wigman, Ezra de Haan,Victor Vroomkoning en Joost Zwagerman. Logischerwijze zijn ook de mindere goden uitgenodigd maar dat geeft de bundel juist iets luchtigs omdat niet iedereen zwaar op de hand wilde dichten.
Joost Zwagerman, zelf ook zwaar depressief, maakte in 2015 een eind aan zijn leven, van hem het volgende vers in deze bundel:
God, De Zijne
Toch is God hooguit een
vage kennis. Hij is niet eens
een verre facebookvriend.
Mijn vriend de-nog-niet-dode
dichter Rogi kent Hem beter.
Worstelende intimi, die twee.
Mijn vriend de-nog-niet-dode
dichter Rogi schreef dat God in
de Hel aan de wereld heeft
gewerkt. Rogi zegt, de hel
is in alles neergelegd. Mijn vriend
is nog niet dood, al wil hij wel.
En niet. Of wel. Ik word verhoord,
monddode kroongetuige. Door-
heen het sprakeloos verwarde
nee probeert een ik heel dun
of het nog tijdig kan gezegd.
In herhaling wat mijn nog-niet-
dode vriend over het helse
van de goede niet-zo-goede God
beweerde. Ik probeer, mijn
vriend hij gaat niet dood. Rogi
komt in een gedicht terecht.
Het titelgedicht komt van F.Starik, hij verzorgde vaak uitvaarten van eenzame, soms onbekende mensen:
In de kring van menselijke warmte
Het was de veertiende eenzame uitvaart
in Amsterdam, Rogi's tweede- een vent die
zich voor de metro wierp, een kille novemberdag.
Meneer Prins was nog in functie als uitvaartleider
die toen de kist was gezakt- wij wat hulpeloos geschaard
rond het graf- sprak dat we maar dicht bij elkaar moesten
gaan staan
in de kring van menselijke warmte, zo zei meneer Prins dat.
We deden wat hij van ons vroeg. Zo stonden we daar.
Terugwandelend naar de koffiekamer mompelde Prins nog
wat
over het onderbewustzijn, u moet alles toevertrouwen aan
de schoot
van uw onderbewustzijn en als u dan geslapen heeft,
meneer Wieg
bent u de volgende ochtend weer schoon. Is alles weg.
Ik betwijfel dat, maar wat ik niet betwijfel: ik heb hen
beiden liefgehad.
En ze zijn allebei dood.
En Barney Agerbeek, waarvan binnenkort weer een bundel verschijnt, zegt het zo:
Zuiver als een driehoek, cirkel, vierkant
Zo langzamerhand begin ik te begrijpen
waarom het leven gaat zoals het gaat
Ik ben geen kind meer
Ben niet meer een metertje leven,
zacht slapend voor de kachel
Na kleintje, baby, babam volgt een lange tocht
waarin elke gedachte een dichtregel wordt
Elke uiting van talent een godsgeschenk
Even zuiver als een driehoek, cirkel, vierkant
Tot klank en kleur abrupt worden vervormd
als een harde lach in een gesloten ruimte
Ik worstel met ontzinde lettergrepen
En dan? telkens een dag en dan een nacht
Ik grijp de eerste strohalm en buig mee
Mijn laatste verzen zijn in lood gekrast
In bed krom ik mijn rug als foetusschild
en wikkel me in een deken van stilte
Verder mooie verzen van Alja Spaan, Inge Boulonois en natuurlijk Ingmar Heytze.
Onvoorstelbaar dat iemand, Rogi Wieg, niet meer wilde leven. Maar we zullen ons in dat bittere lot moeten schikken. Wat een mooi initiatief van uitgever In de Knipscheer, wat een zorgvuldige bloemlezing samengesteld door Peter de Rijk. Het verdriet over Rogi's verdwijnen blijft.
ISBN 9789062659524 | Paperback | 153 pagina's | Uitgeverij In de Knipscheer | juni 2017
Illustraties: Abys Kovacs
© Karel Wasch, 6 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
